CEL 13: Działania klimatyczne

Cele Zrównoważonego Rozwoju Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP) obejmują Cel 13: Działania na rzecz klimatu. Zmiana klimatu zwiększa częstotliwość i intensywność ekstremalnych zjawisk pogodowych, takich jak fale upałów, susze, powodzie i cyklony tropikalne, zaostrzając problemy z gospodarką wodną, ograniczając produkcję rolną i bezpieczeństwo żywnościowe, zwiększając zagrożenia dla zdrowia, niszcząc infrastrukturę krytyczną i zakłócając świadczenie podstawowych usług . woda i higiena, edukacja, energia i transport.

Dane i statystyki / Fakty i liczby:

• Od 1880 do 2012 roku średnia temperatura na świecie wzrosła o 0,85°C
• Oceany ociepliły się, ilość śniegu i lodu spadła, a poziom mórz podniósł się. W latach 1901–2010 średni światowy poziom morza wzrósł o 19 cm w miarę rozszerzania się oceanów. Od 1979 r. zasięg lodu morskiego w Arktyce kurczy się z każdą dekadą
• Od 1990 r. globalna emisja dwutlenku węgla (CO2) wzrosła o prawie 50 procent
• W latach 2000–2010 emisje rosły szybciej niż w każdej z trzech poprzednich dekad

Cele związane ze środowiskiem:

• Cel 13.1: Wzmocnić odporność i zdolność adaptacyjną do zagrożeń klimatycznych i klęsk żywiołowych we wszystkich krajach
• Cel 13.2: Włączenie środków związanych ze zmianą klimatu do krajowych polityk, strategii i planowania
• Cel 13.3: Poprawa edukacji, podnoszenia świadomości oraz potencjału ludzkiego i instytucjonalnego w zakresie łagodzenia zmiany klimatu, adaptacji, łagodzenia jej i wczesnego ostrzegania
• Cel 13.a: Wdrożenie zobowiązań podjętych przez kraje rozwinięte w ramach Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, w celu wspólnego uruchomienia do 2020 r. 100 miliardów dolarów rocznie ze wszystkich źródeł w celu zaspokojenia potrzeb krajów rozwijających się w kontekście znaczącego łagodzenia skutków i przejrzystości wdrażania oraz pełne uruchomienie Zielonego Funduszu Klimatycznego poprzez jego kapitalizację
• Cel 13.b: Wspieranie mechanizmów budowania potencjału w zakresie skutecznego planowania zmian klimatycznych i zarządzania nimi w krajach najsłabiej rozwiniętych i małych rozwijających się państwach wyspiarskich, w tym ukierunkowanie na kobiety, młodzież oraz społeczności lokalne i marginalizowane

(Co2AI)