Protokol o skleníkových plynoch (GHG) je celosvetovo uznávaným nástrojom na pochopenie, kvantifikovanie a riadenie emisií skleníkových plynov. Bol vytvorený Svetovým inštitútom pre zdroje (WRI) a Svetovou obchodnou radou pre trvalo udržateľný rozvoj (WBCSD) s cieľom poskytnúť konzistentný, flexibilný a dôveryhodný rámec pre podniky a vlády na meranie a znižovanie emisií skleníkových plynov.
Protokół dotyczący gazów cieplarnianych zapewnia pojedynczą platformę rozliczeniową dla większości norm i programów dotyczących gazów cieplarnianych na całym świecie – od Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej po rejestry klimatyczne – oraz setki inwentaryzacji gazów cieplarnianych opracowanych przez poszczególne firmy. Jest to najczęściej używane międzynarodowe narzędzie księgowe, wykorzystywane przez rządy i liderów biznesowych, umożliwiające zrozumienie, określenie ilościowe emisji gazów cieplarnianych i zarządzanie nimi.
Historia protokołu GHG
Protokół dotyczący gazów cieplarnianych powstał w 1998 r. jako inicjatywa wielostronna mająca na celu opracowanie uznawanych na szczeblu międzynarodowym standardów rozliczania i raportowania gazów cieplarnianych. Inicjatywą kierował Światowy Instytut Zasobów (WRI) i Światowa Rada Biznesu na rzecz Zrównoważonego Rozwoju (WBCSD). W jego tworzeniu uczestniczyli przedstawiciele firm, rządów i organizacji pozarządowych z całego świata.
Od samego początku Protokół GHG został poprawiony i rozszerzony, aby uwzględnić nowe wytyczne, w tym rachunkowość i raportowanie w biznesowych łańcuchach wartości (Zakres 3), rozliczanie emisji w cyklu życia produktu oraz rozliczanie gazów cieplarnianych w miastach i społecznościach.
Standardy protokołu dotyczącego gazów cieplarnianych
Protokół dotyczący gazów cieplarnianych zawiera różne standardy i wytyczne opracowane dla określonych celów lub branż. Normy te obejmują:
– Podniková norma: Poskytuje spoločnostiam komplexný návod na kvantifikáciu a vykazovanie emisií skleníkových plynov.
– Norma rozsahu 3: Usmerňuje spoločnosti, aby zahrnuli emisie v hodnotovom reťazci.
– Norma pre výrobok: Usmerňuje spoločnosti, aby zahrnuli emisie spojené so životným cyklom výrobku.
– Norma pre mestá a komunity: Umožňuje miestnym komunitám a mestám účtovať a vykazovať svoje emisie.
Kluczowe pojęcia protokołu GHG
Protokół w sprawie gazów cieplarnianych opiera się na kilku kluczowych zasadach niezbędnych do skutecznego rozliczania i raportowania gazów cieplarnianych. Należą tutaj:
– Relevantnosť: Súpisy skleníkových plynov musia primerane odrážať emisie spoločnosti a slúžiť na rozhodovanie používateľov.
– Úplnosť: Všetky zdroje emisií musia byť zahrnuté v inventúrach.
– Konzistentnosť: Používanie konzistentných metodík na umožnenie zmysluplného porovnávania emisií v priebehu času.
– Transparentnosť: Poskytovanie dostatočných informácií na prijímanie rozhodnutí s dôverou.
– Presnosť: Dosiahnutie dostatočnej presnosti na zabezpečenie faktickej správnosti súpisu a na minimalizáciu neistôt.
Zakres emisji gazów cieplarnianych
W protokole emisje gazów cieplarnianych podzielono na trzy zakresy:
1. Rozsah 1: Priame emisie z vlastnených alebo kontrolovaných zdrojov.
2. Rozsah 2: Nepriame emisie z výroby nakúpenej energie.
3. Rozsah 3: Všetky ostatné nepriame emisie (nezahrnuté do rozsahu 2) v hodnotovom reťazci, vrátane emisií v dodávateľských a odberateľských fázach.
Podział ten pozwala firmom zidentyfikować swoje emisje i skoncentrować wysiłki tam, gdzie mogą wywrzeć największy wpływ.
Zalety stosowania protokołu GHG
Používanie protokolu má mnoho výhod:
– Dôveryhodný rámec: Poskytuje dôveryhodný a všeobecne akceptovaný rámec, ktorý pomáha zabezpečiť konzistentnosť, transparentnosť a porovnateľnosť údajov o emisiách.
– Identifikácia zdrojov emisií: Pomáha organizáciám identifikovať najvýznamnejšie zdroje emisií, čím môžu efektívnejšie plánovať a realizovať stratégie na ich zníženie.
– Budovanie dôvery: Prispieva k budovaniu dôvery zainteresovaných strán a zlepšuje environmentálnu reputáciu organizácie.
Výzvy a obmedzenia
Napriek svojim výhodám má protokol aj výzvy a obmedzenia:
– Získavanie údajov: Niektoré organizácie môžu mať ťažkosti so získavaním potrebných údajov, najmä čo sa týka emisií rozsahu 3, ktoré vznikajú mimo priamej kontroly organizácie.
– Absencia konkrétnych krokov: Protokol nepredpisuje konkrétne kroky na zníženie emisií; jeho účinnosť závisí od záväzku a opatrení organizácií, ktoré ho využívajú.
Budúcnosť GHG protokolu
Protokół w sprawie gazów cieplarnianych stale ewoluuje, aby sprostać zmieniającym się potrzebom przedsiębiorstw i rządów w zakresie przeciwdziałania zmianom klimatycznym. Ostatnie aktualizacje skupiały się na bardziej szczegółowych wytycznych, takich jak emisje z zakresu 3 i wykorzystanie danych dotyczących gazów cieplarnianych w procesie decyzyjnym. Protokół prawdopodobnie nadal będzie odgrywał kluczową rolę w przejściu na gospodarkę niskoemisyjną, zapewniając jasne i spójne ramy rozliczania i raportowania gazów cieplarnianych, umożliwiając świadome podejmowanie decyzji i skuteczne przeciwdziałanie zmianie klimatu.
GHG protokol je neoceniteľným nástrojom pre organizácie a vlády, ktoré sa snažia porozumieť a znižovať svoje emisie skleníkových plynov. Poskytuje jasný rámec, ktorý podporuje transparentnosť, konzistentnosť a efektívnosť v meraní a riadení emisií. Aj keď čelí určitým výzvam, jeho pokračujúci vývoj a adaptácia na nové potreby zabezpečujú jeho dôležitosť v globálnom úsilí o boj proti klimatickým zmenám. Wiosna